Porzeczka czerwona, ale również biała to gatunek, którego owoce z powodzeniem mogą i coraz częściej są oferowana jako owoce deserowe. Taka produkcja jest jednak zdecydowanie trudniejsza niż produkcja owoców przemysłowych na zbiór mechaniczny.
Ważne podstawy
Do uprawy deserowej nadaje się większość odmian powszechnie uprawianych w naszym kraju. Podstawą mogą być odmiany takie jak ‘Jonkher van Tets’, ‘Rovada’ czy ‘Rondom’. Zdecydowanie najlepszą jest jednak ‘Rovada’, co zawdzięcza możliwym do wyprodukowania okazałym gronom z dużymi owocami. Tym co wyróżnia uprawę deserową od tej przeznaczonej na przemysł jest przede wszystkim konstrukcja krzewu. By owoce były czyste i wolne od zabrudzeń konieczne jest podniesienie krzewu, tak by pierwsze grona znajdowały się minimum 20 cm nad ziemią. Dzięki temu nawet przy intensywnych opadach deszczu nie będą zachlapane błotem. W tym celu wykorzystuje się sadzonki uszlachetniane na porzeczce złotej. Taka kombinacja gwarantuje bujniejszy wzrost odmiany, co z kolei ułatwia prowadzenie roślin przy rusztowaniu.
Często plantatorzy, chcąc zaoszczędzić, próbują zakładać plantacje z sadzonek własnokorzeniowych. Mają one jednak tendencje do nadmiernego krzewienia się i rozkładania pędów na ziemię.
Zalety uprawy przy konstrukcji wspierającej
Oczywiste jest, że założenie plantacji porzeczki i zbudowanie dla niej rusztowanie będzie większym kosztem niż uprawa tradycyjna. Niesie ona za sobą jednak wiele plusów. Pierwszym jest niewątpliwe łatwiejsza ochrona, uproszczona prze mniejszą miąższość krzewu. Ciecz opryskowa jest w stanie w pełni spenetrować wnętrze krzewu, nawet przy lekkim wietrze. Również rozwój niebezpiecznych chorób grzybowych będzie utrudniony, bo w krzewie takim dużo krócej utrzymuje się wilgotność.
Największy jednak wpływ na jakość ma bezpośrednia ekspozycja gron. Podczas kwitnienia owady zapylające mają łatwy dostęp do kwiatów. W trakcie wzrostu owoce wystawione są na działanie słońca co podnosi w nich zawartość cukrów, a sam zbiór jest również łatwiejszy, bo zbieracze nie muszą szukać owoców wewnątrz krzewu i nie uszkadzają ich.
Wyniesienie poziomu owocowania daje możliwość zwiększenia powierzchni owoconośnej, co niewątpliwie przekłada się na możliwy do uzyskania plon. Chcą jednak osiągnąć odpowiedni tonaż konieczne jest zrównoważone nawożenie i nieodzownym jest uzupełnianie składników pokarmowych w glebie podczas sezony, czyli stosowanie fertygacji.
Chcąc prowadzić uprawę porzeczki z przeznaczeniem owoców na deser nie ma miejsca na półśrodki. Konieczne jest prowadzenie takiej uprawy na rusztowaniu i intensywne umiejętne prowadzenie krzewów, które zapewni im właściwe plonowanie. Pamiętajmy jednak w produkcji deserowych owoców czerwonych porzeczek najwyższe ceny uzyskuje się na najwyższej jakości owoce. Dlatego warto ograniczyć plon na rzecz jakości zbieranych owoców. Kwestią na odrębny materiał jest potrzeba zabezpieczenia roślin i owoców w takiej uprawie przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi.
Ubrudzone glebą owoce z krzewów uprawianych tradycyjnie 
Obfitość owoców w dolnych partiach krzewów prowadzonych przy rusztowaniu
Szczegółowo o tym jak prowadzić krzewy czerwonej porzeczki w uprawie szpalerowej można przeczytać w czasopiśmie „Jagodnik” 7/2018 i artykuł „Czerwona porzeczka cennym uzupełnieniem” który jest relacją z holenderskiej firmy „Berry Brothers’”, jednego z największych europejskich producentów deserowych owoców czerwonej porzeczki.
