Malina letnia i jesienna – uprawy polowe. Monitoring – choroby i szkodniki przed kwitnieniem.

Przed kwitnieniem malin duże zagrożenie dla kondycji roślin stanowią patogeny wywołujące zamieranie pędów maliny i rdzę maliny. Przyczyną zamierania pędów maliny jest najczęściej porażenie przez grzyba Didymella applanata – sprawcę przypąkowego zamierania pędów.

Zamieranie pędów malin

Pierwsze objawy tej jednostki chorobowej pojawiają się zazwyczaj w okresie od połowy maja do końca czerwca. W dolnej części pędów, wokół pąków i u nasady liści tworzą się brunatnofioletowe plamy, które późnym latem i jesienią podczas drewnienia pędów, przybierają szary kolor. W tych miejscach pojawiają się latem ciemne wzniesienia (piknidia) będące owocnikami stadium konidialnego. Natomiast jesienią powstaną nieco większe perytecja czyli owocniki stadium doskonałego. Kora w porażonych miejscach pęka. Spękania i łuszczenie kory będą postępować w czasie wegetacji i najbardziej widoczne będą w kolejnym roku na pędach dwuletnich. Kolejnymi objawami są: zahamowanie wzrostu, zasychanie pąków i zmniejszona mrozowytrzymałość, co prowadzi do znacznej redukcji plonu.

Zamieranie pędów może być również powodowane przez 3 inne grzyby: Leptosphaeria coniothyrium – sprawcę zamierania podstawy pędów maliny, Botrytis cinerea – sprawcę szarej pleśni maliny i Elsinoe veneta– sprawcę  antraknozy maliny. W ramach profilaktyki zamierania pędów należy prowadzić obserwacje krzewów maliny w okresie od maja do sierpnia. W celu ograniczenia źródła infekcji należy wycinać i usuwać z plantacji porażone pędy. Czynność ta istotnie wpływa na zwiększenie skuteczności ochrony chemicznej. Ochrona przed zamieraniem pędów powodowanym przez wszystkie wymienione grzyby powinna być rozpoczęta przed kwitnieniem w momencie, gdy nowe pędy osiągają wysokość 10-20 cm. Kolejne zabiegi należy wykonywać co 10 dni – w fazie kwitnienia oraz po zbiorze owoców i wycięciu starych pędów owoconośnych. Skutecznym preparatem do ochrony przed zamieraniem pędów jest Switch 62,5 WG Środek może być stosowany 2 razy w sezonie w dawce 0,8-1,0 kg/ha. Aby przeciwdziałać uodparnianiu się patogenów, środek należy stosować przemiennie z fungicydami należącymi do innych grup chemicznych.

Rdza malin

Kolejną chorobą, której zwalczanie rozpoczyna się w okresie przed kwitnieniem jest rdza maliny powodowana przez grzyb Phragmidium rubi-ideai. Rdza maliny występuje w Polsce powszechnie w latach sprzyjających chorobie. Jej pierwsze objawy pojawiają się wiosną (zwykle w drugiej połowie maja) na górnej stronie młodych liści w postaci pomarańczowych wybrzuszeń. Są to skupienia ogników (ecjów), zawierających zarodniki ognikowe (ecjospory). W czerwcu lub lipcu na dolnej stronie liści pojawiają się rdzawo pomarańczowe skupienia z zarodnikami rdzawnikowymi (urediniosporami). Kolejnym stadium rozwojowym rdzy są czarne zarodniki przetrwalnikowe (teliospory). Efektywne zwalczanie rdzy opiera się na właściwym terminie rozpoczęcia zabiegów. Ochrona powinna się rozpocząć przed kwitnieniem po zauważeniu pierwszych objawów na górnej stronie liści w postaci pomarańczowych ecjów (BBCH 10-59). Polecane jest przeprowadzenie co najmniej dwóch zabiegów w odstępie 10-14 dni. Zabiegi przeprowadzone w tym terminie niszczą ecja, przez co ograniczają źródło zakażenia na chronionej plantacji. Bardzo skutecznym środkiem w tej fazie, przeznaczonym do ochrony przez rdzą maliny jest Scorpion 325 SC. Środek należy stosować zapobiegawczo lub natychmiast po wystąpieniu pierwszych objawów choroby, od momentu osiągnięcia przez pędy około 20% typowej długości do końca fazy dojrzewania owoców (BBCH 32-79). W sezonie wegetacyjnym można wykonać 2 zabiegi tym preparatem w dawce 1,0 l/ha w odstępie 21 dni. Ważną zaletą tego środka jest szeroka rejestracja. Przeznaczony jest również do ochrony maliny przed antraknozą, białą plamistością liści i mączniakiem prawdziwym maliny.

artykuł promocyjny firmy Syngenta