Podczas Konferencji Borówkowej 2013, jaka miała miejsce 15 marca w Michałowicach (czytaj więcej) poruszane były zagadnienia związane m.in. z możliwościami intensyfikacji uprawy borówki wysokiej. Sporo badań w tym kierunku prowadzi się w niezależnych organizacjach w Holandii.
Wystąpienia prelegentów z Holandii dotyczyły możliwości uprawy borówek w pojemnikach i fertygacji borówek. Jak informował Fred Douven, zagadnieniami tymi zajmuje się holenderska stacja doświadczalna Blueberry Innovation Centre Holland (BICH).
Powołana do życia w 2008 roku, ośrodek ten zajmuje się badaniami związanymi z uprawą borówki wysokiej, które prowadzone są zarówno we współpracy z producentami borówki jak również różnymi firmami dostarczającymi środki do produkcji. Od kilku już lat realizowane są w BICH doświadczenia z uprawą w kontenerach. Taki kierunek uprawy nabiera coraz większego znaczenia, zwłaszcza tam gdzie nie ma odpowiedniej gleby i warunków do uprawy borówki wysokiej w naturalnych warunkach. Kolejne zalety uprawy roślin w pojemnikach to możliwość zwiększenia liczby roślin uprawianych na danej powierzchni, skrócenie okresu wchodzenia w owocowanie, ograniczenie zużycia wody i nawozów o 50-70% oraz zwiększenie plonów. W zależności od odmian uzyskiwano natomiast różne wyniki jeśli chodzi o wpływ uprawy w pojemnikach na smak owoców.
Kolejny z prelegentów Peter van Dijk z firmy Soft Fruit Advice mówił o tym jak i dlaczego warto nawozić borówki poprzez fertygację. W tym zakresie również prowadozne jest wiele szczegółowych badań w BICH. Sprawdza się obecnie jakie będzie optymalne EC pożywki do nawożenia borówki, jak rośliny reagują na poszczególne pierwiastki podawane im w różnych fazach wzrostu i jakie jest zużycie poszczególnych pierwiastków przez rośliny.
Fertygacja polegająca na dostarczaniu składników pokarmowych roślinom wraz z wodą, pozytywnie wpływa na wielkość owoców oraz plonowanie roślin, które dzięki tej formie nawożenie może być znacząco wyższe. Prowadząc fertygację bardzo istotne jest określenie składu wody, jej odczynu i zwartości wodorowęglanów. Ich zawartość wpływać będzie na to ile kwasu (azotowego, fosforowego lub siarkowego) trzeba będzie dodać do wody by uzyskać optymalny dla borówki wartość pH pożywki (wynosi 4,8-5,8 mierzone w H2O). W przypadku azotu specjalista z Holandii polecał stosowanie przede wszystkim formy amonowej, która jest zdecydowanie lepiej niż forma azotanowa pobierana przez korzenie borówki. Jony NH4+ zakwaszają środowisko glebowe, powodując dadatkowo lepsze przyswajanie przez rośliny innych składników. Jak podkreślał Peter van Dijk, komponując pożywki dla roślin należy uwzględnić oddziaływanie pierwiastków względem siebie, pamiętając o antagonizmach między poszczególnymi jonami. Cenną metodą diagnostyczną, pozwalają określić aktualny poziom odżywienia roślin jest też analiza liści. Warto ją wykonać z młodych i starszych liści. Porównując zawartość pierwiastków w tkance starych i młodych liści można zmierzyć poziom wszystkich ważnych pierwiastków w roślinie. SFA wykonuje takie analizy, może również przygotować dostosowany do określonych warunków program nawożenia dla każdego gospodarstwa.
Więcej informacji już w najbliższym numerze czasopisma „Jagodnik”