Muszka plamoskrzydła (Drosophila suzukii) to szkodnik owoców o cienkiej skórce, który notowany jest w Polsce od siedmiu lat. Jednak masowe wystąpienie tej muchówki i straty ekonomiczne w plonie owoców miały miejsce dopiero w 2020 roku i wynosiły od 20 do nawet 100%. W tym roku w połowie sierpnia zaczęto odławiać pierwsze osobniki.
Przeglądanie odłowionych owadów pod binokularem (fot. W. Piotrowski)
W bieżącym roku Instytut Ogrodnictwa-PIB przy współpracy producentów owoców i firm z branży ogrodniczej prowadzi monitoring muszki plamoskrzydłej. Pułapki z atraktantem zapachowym ulokowane są w różnych częściach kraju. Od początku sezonu wegetacyjnego do 13 sierpnia nie notowaliśmy muchówek szkodnika w pułapkach. Natomiast w próbach dostarczonych 16 sierpnia 2021 wśród odłowionych owadów pochodzących z województwa śląskiego, z plantacji borówki wysokiej wykryto pojedyncze osobniki Drosophila suzukii.
Aktualnie panujące warunki podłogowe sprzyjają namarzaniu się szkodnika, a ponadto pod roślinami na wielu plantacjach znaleźć można bardzo dużo niehandlowych owoców, które są znakomitym miejscem do namnażania się muszki plamoskrzydłej i innych muchówek. Dlatego, zachęcam aby wszyscy producenci owoców systematycznie i skrupulatnie sprawdzali swoje pułapki, aby w razie pozytywnych odłowów szkodnika mogli szybko wprowadzić metody ograniczające.
Aktualnie do walki z tym szkodnikiem można stosować następujące metody:
– agrotechniczne (regularny monitoring, masowe odłowy, działania sanitarne, wcześniejszy zbiór owoców, krótsze przerwy pomiędzy zbiorami, właściwe cięcie drzew/krzewów, optymalne nawadnianie),
– fizyczne (przykrywanie sadów/plantacji siatką),
– biologiczne (introdukcja parazytoidów),
– chemiczne (stosowanie środków ochrony roślin).
Należy pamiętać że strategia walki z muszka plamoskrzydłą wymaga ścisłej integracji wymienionych powyżej metod, gdyż pojedynczo stosowane nie zapewniają wysokiej skuteczności zwalczania szkodnika.
Autor: Mgr Wojciech Piotrowski, Instytut Ogrodnictwa – PIB, Skierniewice
