Trwa właśnie wizyta grupy Polskich ogrodników we Włoszech. Celem podróży, której organizatorami są firmy Agromal i Ecoferti jest zapoznanie się z rozwiązaniami stosowanymi w produkcji truskawek na północy Włoch. Przewodnikiem grupy jest Stefano Corra, doradca ogrodniczy działający głownie na terenie Włoch, ale także w wielu innych krajach. W trakcie pierwszych dwóch dni plantatorzy odwiedzili 4 włoskie gospodarstwa, plantacje Vivai Mazzoni z których pozyskuje się sadzonki frigo oraz fabrykę nawozów Grena. Przed nimi kolejne dwa dni i wiele innych, interesujących lokalizacji do odwiedzenia.
Urzekająca prostota
Włoscy producenci truskawek z okolic Werony produkują owoce w stosunkowo krótkich tunelach. Przeważnie zblokowane konstrukcje maja długość ok. 30 m. Rzadko przekraczają 50 m. Ułatwia to wietrzenie i zbiory, a także zabiegi ochrony. Przede wszystkim chodzi o oszczędność czasu pracy rwaczy. Zasada, którą się tu kierujemy jest prosta: wchodzisz do tunelu „na pusto”, wychodzisz z pełnym wózkiem. Praca we Włoszech to obecnie czynnik generujący wysokie koszty. Co gorsza, obserwujemy odpływ polskich pracowników. Mają oni w okolicach Werony bardzo dobre opinie. Teraz gospodarze angażują więcej rwaczy np. z Indii, ale nie są to równie wydajni pracownicy. Dlatego trzeba m.in. planować obiekty w taki sposób, żeby ułatwiać załodze osiąganie dobrych rezultatów w trakcie zrywania owoców – tłumaczył Polakom S. Corra. Obiekty, które wizytowali nie są zaawansowane technologicznie. To dotyczy także systemów fertygacji. Są jednak praktyczne i pozwalają na uprawę 80-100 tys. roślin na każdym hektarze. Przy plonowaniu powyżej 1 kg z krzewu prowadzonego na podwójny zbiór i średniosezonowej cenie na poziomie 3 euro/kg produkcja jest rentowna.
Przejazd z którego wykonywane są zabiegi ochrony i gdzie trafiają owoce zebrane przez rwaczy 
Dość typowy w okolicach Werony układ zagonów w tunelach foliowych 
Druty na których wiszą stoły bywają zaskakująco cienkie – ale wystarczające 
Konstrukcja umożliwiająca wysypanie uformowanej w matę folii perlitem 
Wysokie podwieszenie stołów ułatwia prace pielęgnacyjne 
Prosty sposób regulacji wysokości stołów 
Wózek przydatny do sadzenia krzewów na wysoko uniesionych rynnach 
Proste rozwiązanie na zbieranie przelewu i odprowadzanie go na skraj tunelu 
Rynny podwieszone i na nogach w jednym obiekcie 
Poprzeczne rury wzmacniające konstrukję do których podwieszono rynny 
Sposób mocowania stołów umożliwiających proste i szybkie regulowanie ich wysokości 
Mulczowanie krzewów po likwidacji kwatery po ostatnim zbiorze 
Włoscy plantatorzy zadowalają się prostymi rozwiązaniami do sterowania fertgacją i podlewaniem 
Pompy zanurzeniowe do brudnej wody wykorzystywane do mieszania pożywki 
Pompa w trakcie rozpuszczania nawozów 
Bardzo proste i tanie sterownik do nawożenia 
Wymiana mat wykonanych we własnym zakresie na gotowe maty wyłącznie z perlitem 
Maty perlitowe oczekujące na ich rozłożenie w tunelu 
Nowe maty wymagają nawodnienia kapilarami a nie linii kroplującej jak maty formowae we własnym zakresie 
Gotowa mata perlitowa 
Zainteresowanie plantatorów wzbudziła mata wypełniona wyłącznie perlitem 
Jeden z opryskiwaczy stosowany do zabiegów w tunelach 
Jeden z opryskiwaczy stosowany do zabiegów w tunelach inne 
Belka do opryskiwania w innych z gospodarstw możliwa do użycia tylko w wiszących systemach stołów 
Dysze i ich ukierunkowanie zapewniające dobre pokrycie roślin cieczą roboczą
Rynny na nogach czy wiszące?
W obiektach u podnóża Apl truskawki uprawia się jeszcze w podniesionych zagonach ściółkowanych białą lub czarną folia. Dominujące znaczenie mają jednak rynny. Częściowo są one ustawiane na nogach – stalowych jak najczęściej w Polsce lub betonowych – lub podwieszane do konstrukcji tunelu. W wyższych obiektach o kalenicy powyżej 4,5 m rynny wiszą na wysokości nawet 1,5-1,6 m. Dotyczy to w szczególności kwater z odmianą ‘Malga’, której owoce opuszczają się niżej, niż innych popularnych tu odmian. Najczęściej w gronie truskawek powtarzających owocowanie uprawiana jest ‘Portola’, która zajmuje zdaniem S. Corra ok. 70% kwater w regionie Verony. Podwieszanie rynien sprawia, że wykaszanie trawy w tunelach czy inne jeszcze prace są łatwe do wykonania. Łatwiejsze jest także wyregulowanie wysokości na której znajdują się rynny.
Jak powstają produkty na bazie poliamin?
Polscy plantatorzy i przedstawiciele Grena w trakcie wizyty w fabryce 
Autoklawy przemysłowe w fabryce Grena 
Hala w której przechowuje się składniki do produkcji stałych nawozów 
Idrogrena zapakowana w 200 l beczki 
Idrogrena w 1000 l mauzerach 
Biologiczna oczyszczalnia wody przy zakładzie produkcyjnym
Jednym z takich biostymulatorów obecnym na polskim rynku jest Idrogrena. W swoim składzie zawiera 6 poliamin i dodatkowo 3% azotu. Jego aplikację na gatunkach owocowych można przeprowadzać poprzez systemy fertygacyjne lub nalistnie. W pierwszym przypadku zalecana dawka to 10 l/ha, w drugim 5 l/ha. Nawóz ten produkowany jest w fabryce firmy Grena koło San Bonifacio koło Werony. Polscy plantatorzy, z których większość stosuje Idrogrenę, mieli okazję przekonać się jak wygląda produkcja tego biostymulatora.
Więcej w czasopiśmie Jagodnik
Antonio Ferraresi (w okularach) oprowadzał plantatorów po kwaterach z produkcją sadzonek w firmie Vivai Mazzoni 
Kwatera, z której pozyskuje się sadzonki frigo odmiany 'Vivara’ 
Kwatera, z której pozyskuje się sadzonki frigo odmiany 'Murano’ 
Sadzonki są już gotowe do wykopania, a praca ta niebawem się rozpocznie 
Owoce odmiany 'Malga’ – jest ich sporo ale nie mają zbyt dobrego smaku 
Owoce odmiany 'Roxana’ z jednego z ostatnich tegorocznych zbiorów 
Krzewy i owoce odmiany 'Malga’ 29 listopada 
Krzewy i owoce odmiany 'Portola’ 29 listopad 
Krzewy i owoce odmiany 'Portola’ 29 listopad 
Sąsiedztwo Alp sprawia, że sceneria produkcji zapiera dech w piersiach 
W górach oddalonych o ok. 60 km spadł już śnieg
W lutowym numerze czasopisma ‘Jagodnik’ (2/2022) zrelacjonuję szczegóły zaobserwowanych w Italii rozwiązań do produkcji truskawek. Pierwsze dwa dni były niezwykle owocne, bogate w merytoryczne informacje. Dlatego już teraz zapraszam do lektury czasopisma „Jagodnik”.
