Szkodniki i choroby truskawki groźne po zbiorach

Remigiusz Olszak

W czasie szkolenia podsumowującego działania Grupy Truskawkowej w 2014 roku (czyt. też…), o szkodnikach truskawek, które wymagają zwalczania już na etapie przygotowania stanowiska omówił prof. Remigiusz Olszak z IPSAD z Tarczyna. O ważnych do zwalczania chorobach po zbiorze mówiła z kolei dr hab. Anna Bielenin z IPSAD z Tarczyna.

Jednymi z groźniejszych szkodników, które mogą znajdować się w glebie przed założeniem plantacji, a niezwalczone sprawić spore trudności w ich ograniczaniu w trakcie uprawy są nicienie. Ich obecność w glebie można stwierdzić po przekazaniu gleby do badań w specjalistycznym laboratorium np. w IO w Skierniewicach. Na polach gdzie są nicienie lub ich się spodziewamy rekomendowany jest zabieg na 2–5 tygodni przed sadzeniem preparatem Nemasol 510 SL w dawce 70 ml/m2. Należy przy tym pamiętać, aby preparat stosować tylko na wilgotną glebę. Bardzo ważną rolę odgrywa tutaj również profilaktyka i unikanie zakładania plantacji na polach po takich roślinach jak: marchew, cebula ziemniak albo po wcześniejszej uprawie truskawek. W ograniczaniu populacji nicieni dobrze sprawdza się uprawa aksamitki jako przedplonu.

Kolejną grupą szkodników glebowych są opuchlaki, w przypadku których główne szkody powodują larwy żerujące na korzeniach i je zjadające, co prowadzi do placowego zamierania roślin. Dlatego przed założeniem plantacji warto przeprowadzić analizę gleby na obecność opuchlaków, w tym celu należy wykopać na hektarze losowo 32 dołki o wymiarach 25 cm x 25 cm na głębokość 30 cm w celu stwierdzenia obecności larw opuchlaków. Taką analizę najlepiej przeprowadzić wiosną lub latem, a próg zagrożenia to powyżej 10 larw/m2. Niestety obecnie nie ma typowych preparatów do zwalczania tych szkodników na plantacjach truskawek, a producentom pozostaje tylko odpowiednie przygotowanie stanowiska i tutaj ważną rolę odgrywają np. odpowiednie uprawki mechaniczne. Jeśli na plantacji pojawią się chrząszcze należy je zwalczać w przypadku masowego pojawienia się na plantacji po zbiorach, stosując Mospilan 20 SP w dawce 0,3 kg/ha lub inne insektycydy zawierające acetamipryd i funkcjonujące na rynku na zasadzie handlu równoległego.

Kolejną grupą szkodników glebowych są spreżykowate, u których zimują larwy i chrząszcze w glebie, a dorosłe osobniki występują do marca do października. Larwy sprężyków dorastają do 25 mm długości, a ich ciało pokryte jest twardym chitynowym pancerzem. Uszkadzają nie tylko korzenie roślin ale mogą także uszkadzać owoce truskawek szczególnie jeżeli owoce dotykają gleby. Szkodniki te można zwalczać poprzez zabiegi agrotechniczne: podorywka, orka, kultywatorowanie (w glebie przesuszonej giną młode larwy). W trakcie uprawek są częściowo niszczone również przez ptaki. W przeszłości dobre efekty w ich zwalczaniu dawały preparaty oparte na chlorpyryfosie. Niestety obecnie nie ma zarejestrowanych środków ochrony roślin do zwalczania drutowców jak i innych szkodników glebowych.

Znaczne szkody mogą sprawić również drutowce, które najczęściej można spotkać na glebach z uprawami wieloletnimi lub trwałymi, a także na stanowiskach ugorowanych i zachwaszczonych, a także w ziemiach czarnych i bagienno-murszystych.

Szkodnikiem, który wymaga bezwzględnego zwalczania po zbiorze, jeśli wystąpił na plantacji jest roztocz truskawkowiec, u którego zimują samice w pochwach liściowych u podstawy roślin. Bardzo ważną rolę odgrywa tutaj profilaktyka i zakładanie plantacji z materiału wolnego od tego szkodnika. Na plantacjach gdzie występuje roztocz należy go zwalczać przed kwitnieniem albo po zbiorze owoców wykonując 2 opryskiwania co 7 dni takimi preparatami jak: Sanmite 20 WP (2,25 kg/ha), Ortus 05 SC (1,0–1,25 l/ha) lub Ortus 05 SC (1,0–1,25 l/ha) + Slippa 0,2 l/ha. Po zbiorze, na plantacjach na których stwierdzono występowanie tego szkodnika należy skosić liście i je wywieźć z plantacji i dopiero wtedy wykonać zabieg, co zwiększa jego eketywność.

Szkodnikiem wymagającym zwalczania po zbiorze owoców jest również przędziorek chmielowiec. Zabieg ten jest uzasadniony tylko w sytuacji bardzo dużej populacji szkodnika takim preparatem jak np. Ortus 05 SC (2 l/ha). Według prof. Olszaka, dobrze sprawdzają się także dwa nowe preparaty jak Afik (w stężeniu 0,2 %) lub tegoroczna nowość SilTac EC (w stężeniu 0,2%).

Choroby liści groźne po zbiorze

Anna BieleninJak informowała dr hab. Anna Bielenin z IPSAD z Tarczyna, po zbiorze owoców warto zwrócić uwagę na mogące wystąpić w tym czasie na plantacjach choroby liści. Takimi chorobami są biała plamistości liści i mączniak. Jeśli wystąpią do ich zwalczania można zastosować takie preparaty jak: Domark 100 EC (0,6 l/ha), Zato 50 WG (0,25 kg/ha), Vaxiplant SL (1,0 l/ha) i Polyversum WP (0,1 kg/ha). Preparatem zarejestrowanym do zwalczania chorób po zbiorze jest również Signum 33 WG (1,8 kg/ha), ale ten preparat dr A. Bielenin proponowała aby zostawić sobie do zabiegów w pierwszym okresie wegetacji. Warto również wiedzieć, że choroby liści ograniczają również preparaty stosowane przeciwko szarej pleśni jak Switch czy fungicydy tiuramowe.







Poprzedni artykułCzarne chmury nad producentami czarnych porzeczek
Następny artykułUrządzenia do fertygacji – Malinowe Factory

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj