Huelva to prowincja w Hiszpanii znana na świecie z produkcji owoców jagodowych. Wiodącym w uprawie gatunkiem jagodowym są truskawki. W bieżącym sezonie gatunek ten uprawia się tam na mniej więcej 6770 ha. Wzrost uprawy areału o około 1%, w stosunku do ubiegłego sezonu, w którym powierzchnię nasadzeń szacowano na ok. 6700 ha.
Z produkcją owoców jagodowych w tym regionie mogliśmy zapoznać się w dniach 22-25 lutego odwiedzając realizowane tam uprawy z przedstawicielami firm Bio Agris oraz Koppert Polska.
Wizytę na truskawkowych farmach rozpoczęliśmy od firmy Masiá Ciscar w Las Palmeritas koło miasta Huelva. To rodzinne przedsiębiorstwie dysponuje areałem pond 700 ha. Uprawy jagodowe prowadzone są w nim na mniej więcej 300 ha zarówno w Hiszpanii, jak i w Portugalii. W uprawie dominują truskawki, które rosną na ok. 200 ha w tunelach na wysokich zagonach. Firma Masiá Ciscar realizuje również własny program hodowli owoców jagodowych. Główną pochodzącą z niego odmianą truskawek jest, uprawiana również w innych gospodarstwach, ‘Palmeritas’. Jej nasadzenia mają już około 6,1-procentowy udział w areale truskawek w Hiszpanii.
Plantacje truskawek zakładane są z sadzonek wykopywanych, które do tego gospodarstwa dostarczane są w połowie października. W związku z nagromadzeniem w glebie patogenów, m.in. Colletotrichum acutatum i Verticillium dahliae, ważne jest odkażanie gleby przed założeniem uprawy. Niestety, środki chemiczne dotychczas powszechnie wykorzystywane w Hiszpanii do odkażania gleby, są wycofywane z użycia. Wiąże się to z koniecznością wprowadzania metod alternatywnych. Odkażanie wykonuje się po uformowaniu zagonów i osłonięciu ich czarną folią, podając odpowiednie preparaty za pomocą systemów nawadniających. Jeśli glebę odkaża się chemicznie, zawsze po takim zabiegu stosowany jest preparat Trianum, w celu jej zaszczepienia grzybami z rodzaju Trichoderma.
W prowincji Huelva, jak się dowiedzieliśmy, pogoda nie stwarza warunków sprzyjających występowaniu chorób na roślinach truskawek. Zdecydowanie większym problemem są szkodniki, m.in. przędziorki i wciornastki. W pierwszych tygodniach uprawy ich populacje ogranicza się stosując chemiczne środki ochrony roślin. Następnie przystępuje się do introdukcji drapieżnych roztoczy. Jednym z rozwiązań w biologicznej ochronie jest, stosowany powszechnie na tych plantacjach, Spidex, który zawiera dobroczynka szklarniowego. Do zwalczania wciornastków używa się produktu Thripor-L, mającego w składzie dziubałeczka wielożernego. Przy braku wciornastków, może żywić się również mszycami, przędziorkami, jajami motyli czy pyłkiem kwiatowym.