Choroba ujawnia się głównie w okresie ciepłej (gorącej) i suchej pogody. Porażone przez Verticilium rośliny więdną w charakterystyczny sposób, w pierwszej kolejności więdną najstarsze liście, a dalej więdnięcie przenosi się na młodsze liście.
Grzyb atakuje system korzeniowy truskawki, rozwija się w naczyniach, powodując ich zaczopowanie, stąd objawy więdnięcia. Na przekroju korony truskawki widać ciemne plamy lub smugi – porażone, zniszczone naczynia. System korzeniowy ulega infekcji przez włośniki oraz uszkodzenia mechaniczne. Grzyb może porażać także nadziemne części roślin truskawek powodując nekrotyczne plamy, dotyczy to głównie sadzonek.
Werticilioza truskawki jest powodowana przez powszechnie występującego, polifagicznego grzyba Verticilium dahliae. Choroba jest dużym zagrożeniem przede wszystkim dla plantacji odmian deserowych. Największe straty może powodować w odmianach: 'Elsanta’, 'Honoye’, 'Kent i 'Syriusz’, nieco mniejsze straty notowane są w uprawie 'Marmolady’, 'Elkata’ czy 'Vicody’.
Źródłem choroby są występujące w glebie długowieczne mikrosklerocja wytwarzane przez patogen. Grzyb może być zawleczony na pole gdzie uprawiane są truskawki przede wszystkim z materiałem rozmnożeniowym, resztkami porażonych roślin, glebą (na narzędziach uprawowych) i wodą służącą do nawadniania. Występowaniu grzyba sprzyja również uprawa roślin wrażliwych, w tym wszędobylskich chwastów. Do infekcji części nadziemnych dochodzi w miejscu zetknięcia się tkanek z zainfekowana glebą. Temperatura optymalna do infekcji zawiera się w przedziale 21–25 OC. Występowaniu i rozprzestrzenianiu się choroby sprzyją nawadnianie i opady deszczu oraz stosunkowo ciepła aura.
Zwalczanie choroby w momencie pojawienia się jej na plantacji jest raczej niemożliwe. W ochronie przed werticiliozą niezmiernie ważna jest profilaktyka: dobór stanowiska (stanowisko, gdzie co najmniej kilka lat nie uprawiano roślin wrażliwych, należy pamiętać o tym, że chwasty są także porażane przez Verticilium), płodozmian (jako przedplon uprawiać rośliny jednoliścienne), zdrowotność materiału nasadzeniowego, dobór odmian. Jako profilaktykę można wprowadzić, do powszechnej praktyki, moczenie sadzonek przed posadzeniem w preparatach z grupy benzimidazoli, mamy taki produkt tylko jeden na rynku. Radykalnym sposobem walki z patogenami, ale także szkodnikami glebowymi jest chemiczne odkażanie gleby, prowadzone przez wyspecjalizowane i przeszkolone ekipy.
