Lato to jeden z okresów, w którym plantatorzy truskawek przystępują do nowych nasadzeń. W tym okresie plantacje zakładane są z sadzonek doniczkowanych lub sadzonek typu frigo.
Zakładanie plantacji w końcu lipca lub sierpniu pozwolą na odpowiednie wyrośnięcie i zbudowanie potencjału plonotwórczego roślin, tak by w następnym sezonie uzyskać maksymalny plon. By zapewnić młodym truskawkom optymalne warunki wzrostu konieczne jest jak najlepsze przygotowanie pola pod uprawę.
Okres letni to również czas wzmożonych prac na plantacjach, związanych z ich odchwaszczaniem, ochroną i nawożeniem. W tym natłoku prac często brakuje czasu by odpowiednio przygotować pole pod kolejne nasadzenia. Jest to jednak element niezmiernie ważny, który będzie odbijał się na kondycji plantacji w latach kolejnych.
Odchwaszczenie
Odchwaszczanie plantacji z każdym rokiem staje się coraz trudniejsze. Chwasty stopniowo uodparniają się na stosowane herbicydy, a nowo wprowadzane odmiany są również bardzo wrażliwe na działanie środków chwastobójczych. W związku z tym konieczne jest jak najdokładniejsze zwalczenie uciążliwych chwastów przed założeniem plantacji. W tym celu konieczne jest połączenie metody chemicznej i agrotechnicznej. W pierwszej kolejności należy wykonać chemiczne zwalczanie chwastów. Sugeruje się by unikać stosowania środków opartych na glifosacie, bo może on ograniczać wzrost sadzonych później roślin. Poleca się więc mieszanki graminicydów, takich jak np. Select Super lub Fusilade z herbicydami zwalczającymi rośliny dwuliścienne opartymi na MCPA. Szczególnie ważne jest to momencie gdy zakładamy plantację truskawki na polu gdzie truskawka rosła już kilka lat.
Po chemicznym walczeniu chwastów konieczna jest orka, wykonana możliwie wcześnie by później można wykonać dwu lub trzykrotnie płytkie uprawki gleby niszczące siewki chwastów.
Zbilansowane nawożenie
Uprawa gleby przed sadzeniem to również idealny moment na wprowadzenie do gleby pierwiastków trudno przemieszczających się w profilu glebowym jak wapń i fosfor. Te dwa pierwiastki oddziałują na siebie antagonistycznie i konieczne jest zachowanie maksymalnie dużego odstępu między ich podawaniem.
Rodzaj i dawka nawozów powinna być uzależniona od analizy gleby, którą w okresie letnim można wykonać dużo szybciej niż wiosną, z racji na mniejsze obciążenie laboratoriów. Truskawka, jest rośliną „żarłoczną” co widać w wynikach analiz wykonywanych tuż po zbiorach. W większości przypadków, mimo obfitego nawożenie w trakcie uprawy, zawartości składników mineralnych po sezonie na plantacjach są bardzo niskie.
W pierwszej kolejności należy zastosować nawozy wapniowe. W zależności od odczynu gleby konieczne jest użycie odpowiednio dobranych nawozów. Jeśli konieczne jest podniesienie pH wykorzystujemy nawozy kredowe. Nawozy oparte na kredzie szybko się rozkładają dzięki czemu skutecznie regulują odczyn gleby. Są one również bardzo bezpieczne, i nawet przy przenawożeniu nie ma ryzyka uszkodzenia korzeni roślin czy też zahamowania ich wzrostu.
Najpopularniejsze nawozy tego typu to Wapniak Kornicki, Wapniak Jurajski, Wapniak Koszelowski lub Nordkalk Atrigran. Jeżeli potrzebujemy szybko odkwasić glebę nie jest zasadnym użycie wapna magnezowego (dolomitu), ponieważ rozkłada się on bardzo wolno. Ryzykowne jest też użycie wapna tlenkowego, bo chodź działa szybko jest bardzo agresywne.
W przypadku gdy chcemy tylko podnieść zwartość wapnia przyswajalnego, warto podać nawozy oparty na siarczanie wapnia (np. ASX CaTS – siarczan wapnia, Siarkomix). Dzięki tego typu nawozom dostarczamy do gleby duże ilości wapnia, który stopniowo będzie przechodziło w formy przyswajalne dla roślin. Dodatkowo do gleby wnoszona jest również siarka. Jest to często niedoceniany pierwiastek, który jest niezbędny dla prawidłowego rozwoju roślin. Siarka jest również pierwiastkiem kluczowym w pobieraniu przez rośliny azotu. By prawidłowo zagospodarować 10 kg azotu konieczna jest obecność w glebie 1 kg siarki. Dawki, które pozwolą wnieść zauważalne ilości tych dwóch potrzebnych pierwiastków to około 300-500 kg siarczanu wapnia podanego na hektar.
Pozostałe pierwiastki uzupełniamy na około tydzień przed sadzeniem. Najważniejsze by w tym celu wykorzystać nawozy bezchlorkowe. Te oparte na soli potasowej mogą uszkadzać korzenie młodych roślin. Można w tym celu wykorzystać nawozy pojedyncze, dostarczające azot to – saletra amonowa, mocznik; fosfor – fosforan amonu lub superfosfat; potas – siarczan potasu; magnez – siarczan magnezu. Szybszym i łatwiejszym, ale nieco droższym sposobem będzie użycie wieloskładnikowych nawozów NPK.
Zdrowotność gleby
Okres przed sadzeniem warto wykorzystać do częściowego usunięcia z gleby patogenów glebowych. Jest to szczególnie ważne gdy na tym samym polu truskawka uprawiana jest przez wiele lat. W krótkim czasie między likwidacją plantacji, a założeniem nowej można w tym celu wykorzystać nawóz Perlka. Podczas swojego rozkładu wydziela on gaz ograniczające występowanie patogenów glebowych. Optymalna dawka to ok 300-400 kg/ha. Pamiętać należy, że na każde 100 kg nawozu należy zachować ok 1 tygodnia karencji przed sadzeniem. Poza odkażającymi właściwościami nawóz ten dostarcza równie jakże potrzebny roślinom wapń i azot.
Poprawa żyzności gleby
Przygotowywanie pola pod nasadzenia to również jedyny moment w trakcie uprawy gdy można wprowadzić do gleby większe ilości materii organicznej w celu podniesienia jej żyzności. W tym celu najczęściej stosowany jest obornik. Nawozy takie mają jednak swoje wady. Wraz z zawartą w nich słomą można na pole zawlec nasiona wielu uciążliwych chwastów. Alternatywą może się więc okazać stosowanie obornika granulowanego, który będzie wolny od takich zanieczyszczeń.
Wielu producentów zastanawia się nad wykorzystaniem, w celu użyźnienia gleby, podłoża popieczarkowego. Jest to jak najbardziej dobre rozwiązanie, ale nie pozbawione wad. Po zakończeniu cyklu produkcji pieczarki podłoże takie musi być odkażone. Jest ono w tym celu podgrzewane parą wodną, lub odkażane chemicznie. Użycie podłoża odkażanego chemicznie może niekorzystnie wpłynąć na wzrost sadzonek truskawek. Planując wykorzystanie takiego podłoża należy zakupić je dużo wcześniej i poddać kompostowaniu, tak by uniknąć jakichkolwiek niepożądanych skutków jego stosowania.
Jeżeli nie mamy dostępu do nawozów organicznych dobrym rozwiązaniem będzie stosowanie preparatów opartych na kwasach humusowy takich jak np. Carbohumic, Rosahumus czy H-850. Kwasy humusowe są naturalnym elementem budującym próchnicę glebową. Stosowanie tego typu produktów powoduje zwiększenie pojemności wodnej gleby, a także poprawia dostępność składników pokarmowych. Stosując kwasy humusowe ograniczamy również toksyczność znajdujących się w glebie pierwiastków takich jak glin czy metali ciężkich (uaktywniają się szczególnie w niskim pH). Produkty takie również pozytywnie wpływają na zdrowotność systemu korzeniowego rośli. Rynek oferuje wiele nawozów tego typu, warto wybierać jednak te o najwyższej koncentracji kwasów humusowych. Będą to zatem formulacje sypkie lub płynne, których masa 1 l przekracza 1,2 kg. Podające nawozy poprawiające kondycję gleby w okresie przed założeniem plantacji jesteśmy w stanie przemieszać je z glebą co znacznie poprawia ich skuteczność.
Niezależnie od tego jaką roślinę będziemy uprawiać to dobre przygotowanie pola pod nasadzenia jest pierwszym, ale chyba najważniejszym krokiem do sukcesu w dalszej produkcji.
