Borówka wysoka jest specyficznym gatunkiem jeśli chodzi o odżywianie i nawożenie. Rośliny z jednej strony wymagają kwaśnego odczynu podłoża, co może utrudniać pobieranie niektórych mikroelementów, z drugiej zaś niektóre składniki jak azot pobierają tylko w formie amonowej. Mają przy tym płytki system korzeniowy, podatny zarówno na deficyt jak i nadmiar wody, ale również zbyt wysokie zasolenie.
O zasadach związanych z nawożeniem borówki wysokiej mówił podczas Konferencji Borówkowej 2014 w Starachowicach (21 marca, czytaj również) Mariusz Padewski,
specjalista od upraw roślin jagodowych w firmie DLV Plant w Wielkiej Brytanii. Podkreślał, że do prawidłowego wzrostu rośliny borówki muszą mieć przede wszystkim zapewnione odpowiedni odczyn gleby (4,5-5,5), a w takim środowisku rośliny mogą mieć problemy z pobieraniem niektórych mikroelementów jak wapń, magnez i molibden. Dlatego w niektórych sytuacjach wskazane może dokarmianie roślin tymi składnikami w sposób dolistny.
Kolejny ważnym czynnikiem związanym z żywieniem borówki jest fakt, że rośliny te pobierają azot przede wszystkim w formie amonowej (NH4). Forma azotanowa (NO3) jest generalnie słabiej wykorzystywana, a rośliny muszą wydatkować dodatkową energię potrzebną na jej wykorzystanie do produkcji aminokwasów. Z tego względu nawożąc borówkę azotem należy wybierać przede wszystkim nawozy zawierające azot amonowy jak siarczan amonu, azotan amonu lub mocznik.
Nadmiar formy azotanowej może też utrudniać pobieranie niektórych mikroelementów jak żelaza i manganu, co objawia się zazwyczaj chlorozą i żółknięciem najmłodszych liściach. Objawy takie będą się szybko ujawniały w sytuacji zbyt wysokiej wilgotności gleby lub podłoża.
Choć borówki są roślinami kwasolubnymi mają zarazem wysokie wymagania co do wapnia. Dlatego należy zadbać o właściwy poziom tego składnika w glebie, a w razie potrzeby wprowadzić nawożenie dolistne tym pierwiastkiem. Niedobory wapnia mogą się ujawniać zwłaszcza przy uprawie borówki w tunelach, w warunkach wysokiej wilgotności powietrza. Objawiają się one zamieraniem najmłodszych liści na silnie rosnących młodych pędach.
By optymalnie nawozić rośliny borówki trzeba przede wszystkim regularnie (najlepiej co roku) wykonywać analizę chemiczną gleby. Istotne jest również sprawdzenie jakości wody używanej do nawadniania, gdyż jej parametry (np. wysokie pH) może istotnie wpływać na dostępność niektórych składników pokarmowych w glebie. Badanie wody jest nieodzowne w sytuacji gdy prowadzona jest fertygacja. Celowe jest również wykonywanie analizy liści. Można w ten sposób sprawdzić na ile skuteczne było nawożenie doglebowe i w razie potrzeby szybko uzupełnić deficytowe składniki (np. poprzez nawożenie dolistne). Nawozy potasowe i fosforowe można podawać roślinom jednorazowo w okresie pękania pąków. Wysiewa nawozów azotowych najlepiej jest rozłożyć na 2-3 terminy, pierwszą ich dawkę wysiewając w okresie pękania pąków, koleją za około 6 tygodni, a jeśli zapowiada się wysokie plonowanie to dodatkowo zasilić rośliny w okresie dorastania owoców (nie później jak do końca czerwca).
Więcej informacji w materiałach konferencyjnych
